Yani yaşlı amca dersin, dünya malında gözü kalmamıştır dersin, karakteri oturmuştur dersin ama karakter olmayınca olmuyor işte…
Ölçeği daha küçük ama:
Bir iki ay önce kendi bisikletimi satıp üzerine borç harç para koyup Mersin’den bir bisiklet alacaktım. Kimseye satma dedim çünkü Türkiye’de başka yok. Pazarlık etmedim. Bisikleti görmedim. Yine de yüklü para gönderip bisikleti otobüse vereceği kadar muhabbet ettik ve güvendik birbirimize. Yani Satıcıyla anlaştık.
Kapora da istemedi. Kendi bisikletimi tam satmak üzereyim şu “adama” bir yazayım dedim. “Bisikleti Malezyalı bir askere sattım” yazdı
Sormasam bisikletimden olacağım ve bulması da zor.
Memleketimizdeki en güzel temennilerden biri “Allah iyi insanlarla karşılaştırsın” diye düşünürüm.
Güle güle kazasız belasız kullanın.
Amcaya ağzından girip burnundan çıkacak yamyam bir galerici musallat olur umarım