bir otomobil alma hikayesi
- Konbuyu başlatan magic
- Başlangıç tarihi
@magic Hayırlı olsun. Kazasız belasız sevdiklerinizle nice yıllar kullanmayı nasip etsin Allah. Hem güzel hem iyi
çook teşekkürler ikinize de....Hayırlı olsun hocam
silvershadow
Emekli
- Katılım
- 6 May 2015
- Mesajlar
- 8,996
- Tepkime puanı
- 1,340
- İsim
- Murat İNCİ
Kıymetli üstadım;
Teslimat yapıldı, maviş yuvada
Hayırlı uğurlu olsun.
Güzel günlerde sevdiklerinizle birlikte kullanmanızı dilerim.
Tüm donanımlar ne eksik ne fazla...
En kısa sürede ilk izlenimlerini almak isterim ama sadece sizinkini değil
..değerli kardeşim,Kıymetli üstadım;
Hayırlı uğurlu olsun.
Güzel günlerde sevdiklerinizle birlikte kullanmanızı dilerim.
Tüm donanımlar ne eksik ne fazla...
En kısa sürede ilk izlenimlerini almak isterim ama sadece sizinkini değil
bugün start-stop ara sokaklarda pek beğenilmemiş, "kapatırım o kolay" dedim, "onu kapat da auto-hold açık kalsın" dedi, o güven veriyor tabi, araba yapışıyor yere
Ben birçok farklı konuda, o konunun uzmanının beğenilerine saygı duyarım öteden beri, hatta saygı duymakla kalmaz o beğenileri fazla araştırmadan kendi beğenim haline getiririm, tabi bazen pişman olduğum olur ama öyle bir durumda bile uzman saydığım kişiyi değil ürünü sorgularım…
Karşımdakinin beğenisini kendi beğenim haline getirdiğim an büyülü bir andır çoğu zaman, o sırada öyle hissederim ve hop bakarım yeni bir beğenim olmuş, yıllardan beri, müzik ve sinema başta olmak üzere beğenilerimi böyle geliştirdim, geliştirdikçe de hayattan daha fazla zevk aldım…
Yani ben beğenide görücü usulüne inanıyorum, çok değer verdiğim birinin beğenisini alıyor, başta beğenmesem de biraz şans tanıyor ve sonunda genellikle kendi beğenim haline getiriyorum…
Otomobil çoğu erkeğin aksine benim ilgi alanım olmadı hiç, mesela f1 falan hiç seyretmem, şimdiye kadar hiçbir aracımı alırken araştırmadım, beygirinden torkundan vs hiçbirşeyinden anlamazdım…
Şimdi hayatımda ilk defa çiçeği burnunda 5 günlük bir golf kullanıcısıyım, sürecin başını biliyorsunuz, Murat kardeşimin beğenisini anlatış biçiminden etkilenmemi, sonra araştırmamı, diğer dostları testleri vs…
Sürecin “sahip olma” ve gerçekten beğeniyi tartma bölümünde ilk izlenimlerimi aktararak bu “hikaye”yi devam ettireceğim (alınca unutursun buraları diyenlere selam olsun)… :000044-medium:
Golf’ü “golf” yapan şeylerle tanışmaya başladım, söylerlerdi inanmazdım denir ya, ben inanırdım aslında da bu kadarını da beklemiyordum…
kokpite oturunca sizi saran koltuk ve direksiyonun o yumuşak yapısı sanki altınızda bir yaban atı olduğu hissi veriyor size, gaza dokunduğunuzda ses duymasanızda o gücü hissediyorsunuz ya, insan bunun benzinle çalışan bir makine olduğuna inanamıyor… trafikte, uçsuz bucaksız ovalarda dolaşmaya alışkın o at nasıl sıkılırsa o da öyle sıkılıyor, sağdan soldan kaçmaya çalışıyor, “rodaj” olmasa s’e alıp kaçıracağım da, “dur bakalım…” diyorum içimden…
:000177-medium:
detaylar ahh o detaylar, adamlar detaya boğmuşlar bu makineyi, her karşılaştığınızda sizi şaşırtan detaylar, oğlum “oha”, eşim “vaay”, ben bıyık altından hafif bir gülümsemeyle karşılıyorum bu detaylarla buluşmaları… “nidalara söyleyecek bir şey yok, şaşırtana bak sen…” diyorum içimden…
…
devam edecek…
Ekli dosyayı görüntüle 3448
Karşımdakinin beğenisini kendi beğenim haline getirdiğim an büyülü bir andır çoğu zaman, o sırada öyle hissederim ve hop bakarım yeni bir beğenim olmuş, yıllardan beri, müzik ve sinema başta olmak üzere beğenilerimi böyle geliştirdim, geliştirdikçe de hayattan daha fazla zevk aldım…
Yani ben beğenide görücü usulüne inanıyorum, çok değer verdiğim birinin beğenisini alıyor, başta beğenmesem de biraz şans tanıyor ve sonunda genellikle kendi beğenim haline getiriyorum…
Otomobil çoğu erkeğin aksine benim ilgi alanım olmadı hiç, mesela f1 falan hiç seyretmem, şimdiye kadar hiçbir aracımı alırken araştırmadım, beygirinden torkundan vs hiçbirşeyinden anlamazdım…
Şimdi hayatımda ilk defa çiçeği burnunda 5 günlük bir golf kullanıcısıyım, sürecin başını biliyorsunuz, Murat kardeşimin beğenisini anlatış biçiminden etkilenmemi, sonra araştırmamı, diğer dostları testleri vs…
Sürecin “sahip olma” ve gerçekten beğeniyi tartma bölümünde ilk izlenimlerimi aktararak bu “hikaye”yi devam ettireceğim (alınca unutursun buraları diyenlere selam olsun)… :000044-medium:
Golf’ü “golf” yapan şeylerle tanışmaya başladım, söylerlerdi inanmazdım denir ya, ben inanırdım aslında da bu kadarını da beklemiyordum…
kokpite oturunca sizi saran koltuk ve direksiyonun o yumuşak yapısı sanki altınızda bir yaban atı olduğu hissi veriyor size, gaza dokunduğunuzda ses duymasanızda o gücü hissediyorsunuz ya, insan bunun benzinle çalışan bir makine olduğuna inanamıyor… trafikte, uçsuz bucaksız ovalarda dolaşmaya alışkın o at nasıl sıkılırsa o da öyle sıkılıyor, sağdan soldan kaçmaya çalışıyor, “rodaj” olmasa s’e alıp kaçıracağım da, “dur bakalım…” diyorum içimden…
:000177-medium:
detaylar ahh o detaylar, adamlar detaya boğmuşlar bu makineyi, her karşılaştığınızda sizi şaşırtan detaylar, oğlum “oha”, eşim “vaay”, ben bıyık altından hafif bir gülümsemeyle karşılıyorum bu detaylarla buluşmaları… “nidalara söyleyecek bir şey yok, şaşırtana bak sen…” diyorum içimden…
…
devam edecek…
Ekli dosyayı görüntüle 3448
silvershadow
Emekli
- Katılım
- 6 May 2015
- Mesajlar
- 8,996
- Tepkime puanı
- 1,340
- İsim
- Murat İNCİ
Kıymetli Üstadım;
Golf’ten bahsetmeyeceğim ama ona dair anlatacağım yegane yazı olacak..
Hayatta ne kadar az şeye sahip olduğumuzu fark etmem, hayatımdaki dönüm noktalarımdan biridir.
Şunu sorarım mesela kolay top olarak herkesin üzerine atılabileceği türde...
"Herkesin bir hayali vardır... Sizinkisini soracağım"
İşte o an bir yarış başlar hayalini başkalarına söylemek için…
Yerlerinde duramaz zıp zıp zıplar her biri bu sözleri duyunca.
Ama ve lâkin bir anda dudaklarımdan dökülen şu sözlerden sonra tıpkı top falso alır ya işte öyle falso aldırırım cümlenin anlamına ve konuşmaya can atan olduğu yerde zıp zıp zıplayan yerinde durmayan insanlar oturdukları yere gömülüverirler...
"... Ama içerisinde zenginlik ün, para ve paranın getirebilecekleri ile anne olmak gibi zaten doğamızda yer alan hassalar yer almayacak..."
O kadar derindir ki o sessizlik herkesin terk köşeye yatarken kalenin hangi köşesine topun gittiğini takip eden gözlerine inanamaz gibi kulaklarına inanamaz ve gol giden topun o adeta doğa üstü süzülüşüne kızgınlıklarının su koyuverme ile ansızın ateşle buluşan kor gibi buhara dönüşen bulutunda göz gözü görmez...
Pek azımız ama pek azımız hayatta gerçekten değerli olan hayallerinin maddeye bağlanmamış formu ile tanışıktır. Kendimize ait sandığımız ve aslında tamamiyle mahrem olan hayallerimizin ne kadar azının bize ait olduğunu anlatmakta kullanırım bunu… Evet doğru hayallerimiz bile ötekilerden devşirmedir.. Fakat biz onu kendimizin sanmaya ve sadece bizim sanıp sahip çıkmaya beyhûde bir gayret harcarız da bu naifliğin kim farkında? Biz en çok başkalarının hayalleriyle hayal kurdukça temas eder ruhlarımız.. Ruhlarımızın gıdası başka ruhların doğru ve yanlışlarıyla sınanmaktır, Tüketme ilişkisi tabiatın tüketmeye dayalı özüyle yakından ilintilidir ve bu yüzden olup bitmeye, çekip gitmeye, acıkmaya ve doymaya yemeye ve sindirip atmaya meyillidir diye kızmamalı.. Bir ceylanın aslan tarafından yenmesini canice olarak nitelemek onda asla olmayan bu tür etik ilke ve incelikleri kendisine atfetmeye benzer. Tabiat utanma arlanma ve acıma duygusu bilmez.. Bunlar insan icadıdır.. Biz onu insan gözü ve aklıyla ancak insan formunda pek çok şeyi kavradığımız gibi kavrarız.. Nasıl? Derseniz? Ad aktarmalarla veya kişileştirmelerle karışık telaffuz ettiğimiz : “Bir arabanın motorunun kulağı hiç olmadı mesela..” Ruhumuz da tüketme ilişkisi hasebiyle gerçeğe temas edemezler… Bir gölgenin bir buluta temas edememesi gibi bir şeydir. Ya bulut vardır ya da gölge.. İkisi bir arada sadece karanlık vardır ve sis.. Gerçeğin ruhsuz doğasına karşı karşıya her kaldığında ilgisizdir aslında hepten ruh maddeye.. Dolayısıyla, ruhlarımızn doyması için ne yemek ne de su ne de bir başka şey gerekir. Olsa olsa hoş bir sohbet, belki güzelliği duyularında hissetmenin verdiği coşku, notaların ruhumuzun derinlerindeki harmoniyle kucaklaşması, sevdanın, dostluğun veya inceliğin verdiği tarifsiz mutluluk yemek yediğimizdeki o an tad alma duyularımızın uyarıldığı o mükemmel yemeğin hazzı gibi akan bir yıldızmışçasına bir görünüp bir kaybolmaz… Uzun uzun, tadına vara vara ve vardığınız her tatta da sizi daha da yukarılara taşıyarak anlık haz yerine mutluluğu doyasıya duyumsarız ruhumuzun derinlerinde..
şimdi şu sözleri söyleyen kişi muhtemelen pek az kişi tarafından beğenilecekse ve bunları dile getiren de aynı kaderi paylaşacaksa da fark etmez…
Her kim onun dostu ise onun gibi gönlü zengin birinin zenginliklerinden nasiplenip gönlü doyabilir
Biricik olduğuna inandığım insanların kendisini biricik sandığında yalnızlaşmasına karşıyım… Çünkü onu biricik yapan ruhunun incelikleri ve motiflerinin inceliklerini farklarını göremeden kendisini biricik sanmakla hataya bulaşmaktadır. Başkalarında kendi biricikliğimizi görecek denli yaklaşmadıkça kendimizi ötekileştirmiş olmaz mıyız?
Durmaksızın başkalarından uzaklaşma gayretimiz kendimizden uzaklaşma çabasından başka da bir sonuçla sonuçlanmaz ve sorarım size bir insan kendinden azade bir dünyada ne kadar mutlu olabilir ve kendinden ne kadar uzağa kaçabilir ki hem?
“Siz bazı şeyleri satın alırsınız ama o size sahip olur… “Eğer Peugeot RCZ tarafından slogan olarak söylenmemiş olsa ne güzel uyardı oysa burada ben söyleyemeyecek olsam da…
Son olarak
Aleykümselam Kıymetli Üstadım,Aleykümselaaam...
Golf’ten bahsetmeyeceğim ama ona dair anlatacağım yegane yazı olacak..
Hayatta ne kadar az şeye sahip olduğumuzu fark etmem, hayatımdaki dönüm noktalarımdan biridir.
Şunu sorarım mesela kolay top olarak herkesin üzerine atılabileceği türde...
"Herkesin bir hayali vardır... Sizinkisini soracağım"
İşte o an bir yarış başlar hayalini başkalarına söylemek için…
Yerlerinde duramaz zıp zıp zıplar her biri bu sözleri duyunca.
Ama ve lâkin bir anda dudaklarımdan dökülen şu sözlerden sonra tıpkı top falso alır ya işte öyle falso aldırırım cümlenin anlamına ve konuşmaya can atan olduğu yerde zıp zıp zıplayan yerinde durmayan insanlar oturdukları yere gömülüverirler...
"... Ama içerisinde zenginlik ün, para ve paranın getirebilecekleri ile anne olmak gibi zaten doğamızda yer alan hassalar yer almayacak..."
O kadar derindir ki o sessizlik herkesin terk köşeye yatarken kalenin hangi köşesine topun gittiğini takip eden gözlerine inanamaz gibi kulaklarına inanamaz ve gol giden topun o adeta doğa üstü süzülüşüne kızgınlıklarının su koyuverme ile ansızın ateşle buluşan kor gibi buhara dönüşen bulutunda göz gözü görmez...
Pek azımız ama pek azımız hayatta gerçekten değerli olan hayallerinin maddeye bağlanmamış formu ile tanışıktır. Kendimize ait sandığımız ve aslında tamamiyle mahrem olan hayallerimizin ne kadar azının bize ait olduğunu anlatmakta kullanırım bunu… Evet doğru hayallerimiz bile ötekilerden devşirmedir.. Fakat biz onu kendimizin sanmaya ve sadece bizim sanıp sahip çıkmaya beyhûde bir gayret harcarız da bu naifliğin kim farkında? Biz en çok başkalarının hayalleriyle hayal kurdukça temas eder ruhlarımız.. Ruhlarımızın gıdası başka ruhların doğru ve yanlışlarıyla sınanmaktır, Tüketme ilişkisi tabiatın tüketmeye dayalı özüyle yakından ilintilidir ve bu yüzden olup bitmeye, çekip gitmeye, acıkmaya ve doymaya yemeye ve sindirip atmaya meyillidir diye kızmamalı.. Bir ceylanın aslan tarafından yenmesini canice olarak nitelemek onda asla olmayan bu tür etik ilke ve incelikleri kendisine atfetmeye benzer. Tabiat utanma arlanma ve acıma duygusu bilmez.. Bunlar insan icadıdır.. Biz onu insan gözü ve aklıyla ancak insan formunda pek çok şeyi kavradığımız gibi kavrarız.. Nasıl? Derseniz? Ad aktarmalarla veya kişileştirmelerle karışık telaffuz ettiğimiz : “Bir arabanın motorunun kulağı hiç olmadı mesela..” Ruhumuz da tüketme ilişkisi hasebiyle gerçeğe temas edemezler… Bir gölgenin bir buluta temas edememesi gibi bir şeydir. Ya bulut vardır ya da gölge.. İkisi bir arada sadece karanlık vardır ve sis.. Gerçeğin ruhsuz doğasına karşı karşıya her kaldığında ilgisizdir aslında hepten ruh maddeye.. Dolayısıyla, ruhlarımızn doyması için ne yemek ne de su ne de bir başka şey gerekir. Olsa olsa hoş bir sohbet, belki güzelliği duyularında hissetmenin verdiği coşku, notaların ruhumuzun derinlerindeki harmoniyle kucaklaşması, sevdanın, dostluğun veya inceliğin verdiği tarifsiz mutluluk yemek yediğimizdeki o an tad alma duyularımızın uyarıldığı o mükemmel yemeğin hazzı gibi akan bir yıldızmışçasına bir görünüp bir kaybolmaz… Uzun uzun, tadına vara vara ve vardığınız her tatta da sizi daha da yukarılara taşıyarak anlık haz yerine mutluluğu doyasıya duyumsarız ruhumuzun derinlerinde..
şimdi şu sözleri söyleyen kişi muhtemelen pek az kişi tarafından beğenilecekse ve bunları dile getiren de aynı kaderi paylaşacaksa da fark etmez…
Her kim onun dostu ise onun gibi gönlü zengin birinin zenginliklerinden nasiplenip gönlü doyabilir
Biz başkalarına temas edebildiğimiz oranda mutlu olmaya yakınız… sahip olduğumuzu sandığımız o şeylere baktıkça olmasa da olur denemeyecek denli zekanın inceliklerini bir sır gibi taşımakta olduğunu gördükçe… herkeslere anlatmanıza imkan olmayan tarifsiz bir tamamlanmışlık hissi duydukça ve nihayetinde O sırdan pay aldıkça derinlik ve inceliklerini duysadıkça yaşadığımız haz anlık değil bitimsiz mutluluktur…
Biricik olduğuna inandığım insanların kendisini biricik sandığında yalnızlaşmasına karşıyım… Çünkü onu biricik yapan ruhunun incelikleri ve motiflerinin inceliklerini farklarını göremeden kendisini biricik sanmakla hataya bulaşmaktadır. Başkalarında kendi biricikliğimizi görecek denli yaklaşmadıkça kendimizi ötekileştirmiş olmaz mıyız?
Durmaksızın başkalarından uzaklaşma gayretimiz kendimizden uzaklaşma çabasından başka da bir sonuçla sonuçlanmaz ve sorarım size bir insan kendinden azade bir dünyada ne kadar mutlu olabilir ve kendinden ne kadar uzağa kaçabilir ki hem?
“Siz bazı şeyleri satın alırsınız ama o size sahip olur… “Eğer Peugeot RCZ tarafından slogan olarak söylenmemiş olsa ne güzel uyardı oysa burada ben söyleyemeyecek olsam da…
Son olarak
Diyen dostumuza yanıt yazmalı selamı üzerimde kalmasın…
Aleykümselam Kıymetli Üstadım,Aleykümselaaam...
Moderatör tarafında düzenlendi:
muhteşem insan, muhteşem satırlar, tekrar tekrar okudum, altını çizmeye kalktım, alıntılayıp kendime not bırakmak istedim, hem kendime hem hayata not olsun, açıp açıp tekrar okuyayım...Gerçeğin ruhsuz doğasına karşı karşıya her kaldığında ilgisizdir aslında hepten ruh maddeye.. Dolayısıyla, ruhlarımızn doyması için ne yemek ne de su ne de bir başka şey gerekir. Olsa olsa hoş bir sohbet, belki güzelliği duyularında hissetmenin verdiği coşku, notaların ruhumuzun derinlerindeki harmoniyle kucaklaşması, sevdanın, dostluğun veya inceliğin verdiği tarifsiz mutluluk yemek yediğimizdeki o an tad alma duyularımızın uyarıldığı o mükemmel yemeğin hazzı gibi akan bir yıldızmışçasına bir görünüp bir kaybolmaz… Uzun uzun, tadına vara vara ve vardığınız her tatta da sizi daha da yukarılara taşıyarak anlık haz yerine mutluluğu doyasıya duyumsarız ruhumuzun derinlerinde..
şimdi şu sözleri söyleyen kişi muhtemelen pek az kişi tarafından beğenilecekse ve bunları dile getiren de aynı kaderi paylaşacaksa da fark etmez…
Her kim onun dostu ise onun gibi gönlü zengin birinin zenginliklerinden nasiplenip gönlü doyabilir
Biz başkalarına temas edebildiğimiz oranda mutlu olmaya yakınız… sahip olduğumuzu sandığımız o şeylere baktıkça olmasa da olur denemeyecek denli zekanın inceliklerini bir sır gibi taşımakta olduğunu gördükçe… herkeslere anlatmanıza imkan olmayan tarifsiz bir tamamlanmışlık hissi duydukça ve nihayetinde O sırdan pay aldıkça derinlik ve inceliklerini duysadıkça yaşadığımız haz anlık değil bitimsiz mutluluktur…
Biricik olduğuna inandığım insanların kendisini biricik sandığında yalnızlaşmasına karşıyım… Çünkü onu biricik yapan ruhunun incelikleri ve motiflerinin inceliklerini farklarını göremeden kendisini biricik sanmakla hataya bulaşmaktadır. Başkalarında kendi biricikliğimizi görecek denli yaklaşmadıkça kendimizi ötekileştirmiş olmaz mıyız?
Durmaksızın başkalarından uzaklaşma gayretimiz kendimizden uzaklaşma çabasından başka da bir sonuçla sonuçlanmaz ve sorarım size bir insan kendinden azade bir dünyada ne kadar mutlu olabilir ve kendinden ne kadar uzağa kaçabilir ki hem?
@magic Ürümlerim geldi ilk defa denedim. Tavsiye ve yardımınız için teşekkürler
Ekli dosyayı görüntüle 3469
Ekli dosyayı görüntüle 3470
Ekli dosyayı görüntüle 3469
Ekli dosyayı görüntüle 3470
Moderatör tarafında düzenlendi:
Çok sevindim, ben de uzun yıllardan sonra (belki 15 yıl olmuştur) ilk defa kendim yıkadım, bu golf adama neler yaptırıyor değil mi?